

من از آن کشم ندامت که ترا نیازمودم
تو چرا ز من گریزی که وفایم آزمودی
ز درون بود خروشم ولی از لب خموشم
نه حکایتی شنیدی نه شکایتی شنودی
چمن از تو خرم ای اشک روان که جویباری
خجل از تو چشمه ای چشم رهی که زنده رودی
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : سه شنبه 24 تير 1393برچسب:, | 4:39 | نویسنده : ameneh | نظر بدهید
.: Weblog Themes By Pichak :.